معمولاً یک پروژه ساخت از ریسک‌های بالا، تأخیرات زمانی و اختلافات مبتنی بر زمان رنج می‌برد، زیرا زمان یکی از اصلی‌ترین مباحث قراردادهای پروژه‌های ساخت است. ماهیت منحصربه‌فرد پروژه‌های ساخت، کار در پروژه‌ها را مستعد شرایط پیش‌بینی‌نشده نموده و به‌عنوان‌مثال، تغییرات شدید آب‌وهوا یا ناشناخته های زیرزمینی میتوانند باعث ایجاد تاخیرات و اختلافات زیادی در پروژه ها گردند. اگر یک بخش از برنامه منحرف شود (مانند تغییر در محدوده پروژه)، عملکرد پروژه در صورت عدم توجه به تحلیلهای به موقع و اصول قراردادی میتواند مختل گردیده و همین موضوع اختلافات را تشدید و موفقیت پروژه را تحت تاثیر قرار دهد.

از اینرو، بهره مندی از رویه های مشخص تحلیل تاخیرات در طول پروژه، از اهمیت فراوانی برای موفقیت پروژه و جلوگیری از اختلافات غیرضروری برخوردار است. البته باید اشاره نماییم که آنالیز تأخیرات تنها شامل مبانی حقوقی نبوده و نیاز به یکسری روش‌هایی دارد که بتوان به کمک آنها ارزیابی‌های دقیق‌تر انجام داد. اما باید توجه نمود که ارزیابی علت و اثر تأخیر و حل اختلافات در زمینه تاخیرات موضوعی بحث‌انگیز است زیرا دادگاه‌ها و هیئت‌های حل اختلاف شیوه‌های آنالیز تأخیرات استاندارد را مشخص نمی‌کنند. انتخاب روش آنالیز تأخیرات، به عوامل زیادی بستگی دارد. 

در این مقاله به مقایسه برخی از این روشها و میزان مقبولیت آنها در دنیا و پرونده های قضایی پرداختیم.

برای مشاهده کامل، اعضای غیرکانون باید محتوا را خریداری نمایند.