راهکارهای بهبود مدیریت ارزش کسب شده (EVM) از منظر زمانی – بخش دوم

در نوشته بخش اول، به این نکته پرداخته شد که روشهای مدیریت برنامه زمانی کسب شده (Earned Schedule Management) و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺪت زﻣﺎن ﮐﺴﺐ ﺷﺪه (Earned Duration Management)، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺴﻂ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ارزش ﮐﺴﺐ ﺷﺪه (Earned Value Management) ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻗﺪرت ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺎﻟﯽ و زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺮوژه ﻫﺎ ﮔﺮدﻧﺪ. اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع از آن ﺟﻬﺖ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه در زﻣﯿﻨﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﭘﺮوژه ﺑﺮ اﻫﺪاف ﭘﺮوژه ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻓﺮاواﻧﯽ داﺷﺘﻪ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ دﻗﯿﻖ ﻣﺪت زﻣﺎن و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﭘﺮوژه ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ از اﻫﻤﯿﺖ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ. ازﯾﻨﺮو، در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺟﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ Andrade و ﻫﻤﮑﺎراﻧﺶ در ﺳﺎل 2019 اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺳﻌﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺪﻟﯽ اراﺋﻪ ﮔﺮدد ﮐﻪ دﻗﺖ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ زﻣﺎن ﭘﺮوژه را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﺪ.

در واﻗﻊ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﯾﮏ روﯾﮑﺮد ﺑﺮاي ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ارزش ﮐﺴﺐ ﺷﺪه (EVM) و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺪت زﻣﺎن ﮐﺴﺐ ﺷﺪه (EDM) رخ میدهد، ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ زﻣﺎﻧﯽ و ﭘﺎﯾﺒﻨﺪي ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺮوژه در ﻣﺴﯿﺮ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﻠﻔﯿﻖ ﻣﯿﮕﺮدد. اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﺗﻤﺎم ﻣﻮﺿﻮع ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي روﺷﻬﺎي اراﺋﻪ ﺷﺪه ﺑﺮ روي ﺗﻌﺪادي از ﭘﺮوژه ﻫﺎي ﺣﻘﯿﻘﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ در ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﯿﺒﺎﺷﻨﺪ، ﺑﻪ ﺗﺴﺖ اﯾﻦ روﯾﮑﺮد ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺪل ﺧﻮد را ﺑﻪ اﺛﺒﺎت ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.   

در حقیقت، این مطالعه ضمن اشاره به روش های پیش بینی توسط 3 تکنیک فوق الذکر، قابلیت پیش بینی را در روشهای محتلف و به کمک داده های حقیقی یک پروژه و با بسط و گسترش مفهوم P-Factor به C-Factor مقایسه میکند. مفهوم P-Factor یعنی قسمتی از نتایج Earned Value در تناسب با خط مبنا یا به بیان ساده P-Factor، فعالیتهایی را شامل میشود که باید یا تکمیل شده باشد یا در حال انجام باشد. در واقع P-Factor به شکل زیر تعریف میشود.