مقایسه و ارزیابی روشهای آنالیز تاخیرات با استفاده از مطالعه موردی

در نوشتارهای قبلی به این موضوع اشاره شد که آنالیز تاخیرات برای مدیریت دعاوی و حل اختلافات از اهمیت زیادی برخوردار بوده و روشهای زیادی برای این امر وجود دارد. همچنین رایجترین این روشها را نیز بیان نمودیم و به این موضوع اشاره کردیم که اگرچه این روشها کمک بسیاری برای آنالیز تاخیرات مینمایند، اما هر کدام دارای محدودیتها و نقاط ضعفی میباشند که باید قبل از بکارگیری و در زمان انتخاب روشها مورد توجه قرار گیرند. برای شناخت بهتر محدودیتها و ضعفهای روشهای آنالیز تاخیرات، مطالعه موردی هر روش و ارزیابی آنها در یک case study میتواند بسیار مفید باشد. در نتیجه این بررسی موردی بر روی تکنیکهای آنالیز تاخیرات میتواند مشکلاتی را که این روشها در زمان استفاده با آن مواجه میشوند را آشکار نموده و الزامات بهبود این روشها را مشخص نماید. ارزیابیهایی که تا به امروز بر روی روشهای آنالیز تاخیرات صورت گرفته است نشان میدهد که حتی در صورت یکسان بودن موضوع مورد بررسی، هر کدام از روشهای آنالیز تاخیرات میتوانند نتایج متفاوتی را ارائه کنند. یکی از مطالعاتی که در سال 2013 بر روی روشهای آنالیز تاخیرات صورت گرفته و با در نظر گرفتن یک case study اقدام به ارزیابی روشهای آنالیز تاخیرات پرداخته، مطالعه Braimah در دانشگاه انگلستان میباشد. مطالعه ای که در ابتدا مقدمه مناسبی درباره آنالیز تاخیرات ارائه نموده و به معرفی اجمالی روشهای آنالیز تاخیرات پرداخته است. این مطالعه در یک کار خوب اقدام به در نظر گرفتن یک case study ساده از یک پروژه برای شبیه سازی سناریوهای آنالیز تاخیرات نموده است. سپس نتایج بدست آمده از بکارگیری هر کدام از این روشهای آنالیز تاخیرات بر روی case study در نظر گرفته را با یکدیگر مقایسه نموده تا نشان دهد نتایج هر کدام از این روشها با یکدیگر متفاوت میباشند و استفاده از این روشها دارای پیچیدگیهای زیادی میباشد. در بخش دیگری از این مطالعه، موارد و مشکلاتی که در زمان استفاده از این روشها وجود دارد نیز مطرح گردیده است. این مشکلات در 4 دسته زیر تقسیم بندی شده است: 1. عملکرد نرم افزارهای مختلف متفاوت میباشد. به طور مثال، وقتی با مواردی همچون تقویم پروژه، reschedule کردن فعالیتها و مواردی همچون آپدیت برنامه زمانبندی و تخصیص منابع مواجه میشویم، نرم افزارهای متفاوت به طریق متفاوتی آنها را انجام داده و این احتمال وجود دارد که نتایج متفاوتی برای آنالیز تاخیرات حاصل شود. 2. ایرادی که همواره به روش مسیر بحرانی (CPM) وارد میشود آنست که در این روش فرض بر آنست که منابع نامحدود میباشد، که البته این موضوع با واقعیت همخوانی ندارد و ما در واقعیت با منابع محدودی روبرو هستیم. از اینرو، این موضوع بسیار مهم میباشد که بیسلاین در نظر گرفته شده بر اساس محدودیتهای منابع در نظر گرفته شود. بدیهی است که در صورت عدم توجه به بحث محدودیت منابع و تخصیص آنها، شناوریهای واقعی وجود نداشته و بر نتایج آنالیز تاخیرات تاثیر مستقیم میگذارد. 3. یکی از موضوعات بسیار مهم دیگر حل تاخیرات همزمان میباشد. موضوعی که همچنان بین محققان و افراد اجرایی در تفسیر concurrent delay اختلافاتی وجود دارد. در بسیاری از مراجع برای آنالیز تاخیرات همزمان، استفاده از روش windows توصیه شده است که توانایی دنبال کردن تغییرات در مسیر بحرانی را نیز دارد. البته مسایل بسیار دیگری در آنالیز تاخیرات همزمان وجود دارد که نیاز به بررسی بیشتر و ارائه راهکارهای بهتری دارد. 4. مشکل بعدی موضوع pacing delays میباشد. موضوعی که زمانی اتفاق میفتد که یک طرف تصمیمی آگاهانه برای کاهش سرعت اجرای فعالیتهای غیربحرانی برای حفظ روند فرآیند به تاخیر افتاده مینماید. این موضوع بدان علت است که تمایلی برای افزایش هزینه برای جبران تاخیرات بوجود آمده از سوی طرف دیگر وجود ندارد. این موضوع در آنالیز تاخیرات تاثیر بسزایی داشته و نیاز به مطالعات فراوانی دارد. این مقاله خوب که توسط دوست خوبم مهندس رضا دفاعی در اختیارم قرار گرفته بود را میتوانید دانلود و مطالعه بفرمایید.

دانلود نسخه کامل: